فقط یه روز مونده و تنها چیزی که میدونم اینه که فقط یه روز مونده
بعد نوشت: همه چی از ذهنم پرید چون الان ثمین با سه شاخه گل رز از در اومد تو و تولدم رو تبریک گفت، پشت کارت تبریک نوشته؛
"تولدت مبارک عزیزم
دوستت دارم به اندازه عمر این گل ها
زود قضاوت نکن"
منم که اصلا زود قضاوت کردن تو خونم گفتم بی ادب یعنی چی، گفت آخه یکیش مصنوعیه
یعنی یه همچین همسری دارم من
یه روز عالی
یه حس قشنگ
به جرات می تونم بگم فرقی با 22 اردیبهشت نداشت
خدایا ممنونم ازت به خاطر این همه اتفاق های خوب....
بعضی وقت ها لازمه زانو هاتو بغل کنی و زل بزنی به ساعت روبروت....بدون اینکه به چیز خاصی فکر کنی، اینقدر خیره بشی که جای عقربه های ساعت حسابی عوض بشه، اونوقت یه نفس عمیق بکشی و فریاد بزنی؛
مهم نیست، دوباره امتحان می کنم!
بعد نوشت 1؛ این روز ها بافتنی حسابی سرم رو گرم کرده بود اینقدر که الان کاموا کم اوردم...به قول پگاه کفشدوزکی شدم برا خودم، البته منظورش همون عنکبوته
بعد نوشت 2: اون همه صبر از کجا اومده بود که حالا ییهو همش غیب شد؟!!!
چه فرقی می کنه چند روز مونده وقتی دخملکم حالش خوب نیست.از سر شب تا حالا سه بار بالا آورده، عزیز دلم میگه مامان بالا افتادم لبخند تلخم رو که می بینه میگه هوبم ، فدای این همه مهربونیت برم من نازدونه ی من،
گفتم می خوابه خوب میشه ولی از خواب هم پرید و باز ....
خدایا میشه کمک کنی زود خوب بشه دلیل زندگیم؟
کاش زودتر این سیاهی میرفت
می ترسم ازین شب ها
دلم گرفته همین
با اینکه روز خیلی خوبی بود، کلی با دوستان گفتیم و خندیدیم ولی باز هم دلم گرفته، حس خوبی ندارم ، ذهنم در گیره، مدام با یکی در حاله جنگه بعضی وقت ها باهاش به تفاهم میرسه ولی اکثر اوقات باهاش مخالفه، نظم ذهنیم به هم ریخته ، با خودم فکر میکنم کاش میشد مثل روفرشی خونه که روزی حداقل دو سه بار می تکونمش ، بردارم ذهنم رو هم بتکونم زمین و دوباره از اول بچینمش، شاید مرتب که بشه جا پیدا کنم برای چیزای دیگه، اخه شلوغه خیلی هم شلوغه اصلا شلوغ پلوغه،
اصلا لازمه یه وقتایی به ذهنت بگی ساکت شو بشین سر جات بزار ببینم می خوام چه غلطی بکنم